-
1 brać
1.I. vt1) ( chwytać) nehmen, fassen\brać coś do ręki etw in die Hand nehmen\brać coś łyżką/widelcem etw mit dem Löffel schöpfen/der Gabel nehmen\brać kogoś na ręce/kolana jdn an die Hand/auf den Schoß nehmen\brać coś do ust etw in den Mund nehmen\brać kogoś na języki ( przen) jdn in üble Nachrede bringenskąd wziąłeś pieniądze? woher hast du das Geld?\brać coś w dzierżawę etw in Pacht nehmen3) ( podejmować się)\brać coś na siebie etw auf sich +akk nehmen, etw übernehmenzabierać kogoś ze sobą jdn mitnehmen\brać do niewoli in Gefangenschaft nehmenczuję, że bierze mnie grypa ich fühle, ich bekomme Grippekogoś bierze ochota/ciekawość/śmiech jdn packt Lust/Neugier/Lachen5) ( czerpać)\brać przykład z kogoś/czegoś sich +dat jdn/etw zum Vorbild nehmen\brać początek w czymś in etw +dat den Angang nehmen\brać miarę z kogoś/czegoś bei jdm/etw Maß nehmen\brać coś pod uwagę etw in Betracht ziehen, etw berücksichtigen6) ( powoływać)\brać kogoś na świadka jdn als [ lub zum] Zeugen anrufen\brać kogoś za żonę jdn zur Frau nehmen\brać kąpiel ein Bad nehmen\brać prysznic unter die Dusche gehen, sich +akk duschen9) ( traktować)\brać coś dosłownie etw [wort]wörtlich nehmen\brać coś na serio etw ernst nehmen\brać sobie coś do serca sich +dat etw zu Herzen nehmen\brać kogoś za kogoś innego jdn für einen anderen haltenogólnie rzecz biorąc im Allgemeinen, im Großen und GanzenII. vi1) ( chwytać przynętę) ryba: anbeißenIII. vr1) ( powstawać) entstehenskąd to się bierze? woher kommt das?2) ( chwytać się)\brać się za ręce sich +akk an den Händen nehmen [ lub fassen]3) ( zabierać się)\brać się do czegoś sich +akk an etw +akk machen, etw herangehen\brać się do rzeczy sich +akk an die Sache machen, die Sache anpacken2. [braʨ̑] f\brać zakonna Ordensbrüder mPl -
2 początek
początki pl (podstawy) Anfangsgründe pl;od początku von Anfang an;na początek für den Anfang;w początkach listopada Anfang November;z początkiem zimy zu Winterbeginn;brać początek lit seinen Ursprung haben; -
3 początek
Beginn m, Anfang mna początku am Anfang, zu Beginnod początku von Anfang anz początku am Anfang, anfangsz początkiem czerwca [ab] Anfang Junina \początek für den Anfangdać \początek czemuś den Ursprung für etw bildenzaczynać od początku von vorn anfangenzrobić dobry \początek einen guten Anfang machen -
4 wychodzić
vi1) ( opuszczać jakieś miejsce)\wychodzić z czegoś aus etw hinausgehen [ lub herausgehen], etw verlassen\wychodzić ze szpitala das Krankenhaus verlassen\wychodzić z więzienia aus dem Gefängnis entlassen [ lub freigelassen] werden, auf freien Fuß gesetzt werden ( fig)2) ( być skierowanym)okna sypialni wychodzą na morze die Fenster des Schlafzimmers gehen auf das Meer hinaus3) ( wydostawać się z trudnej sytuacji) herauskommen\wychodzić z czegoś bez szwanku aus etw ohne Schaden hervorgehen [ lub herauskommen]5) ( wystawać)spod kurtki wychodzi mu sweter der Pullover schaut ihm unter der Jacke hervor7) ( ukazywać się drukiem) artykuł, książka: herauskommen, erscheinen; rozporządzenie: ergehen, herauskommen8) ( brać początek) ausgehen, entstammenz tej szkoły wyszło wielu wybitnych specjalistów aus dieser Schule sind viele hervorragende Fachleute mPl hervorgegangen9) (pot: udawać się)przecież wszystko dobrze wyszło es hat ja alles gut geklappt ( fam), es ist ja alles gut gelungen10) (pot: dawać wynik)w tym równaniu wyszło mi 5 bei dieser Gleichung kam bei mir 5 heraus11) (pot: kończyć się) zapasy: ausgehen\wychodzić w trefle ein Kreuz ausspielen -
5 wypłynąć
1) ( zaczynać płynąć)\wypłynąć z portu w morze statek: aus dem Hafen auslaufen, in See stechen2) ( wynurzać się)\wypłynąć na powierzchnię nurek: an die Oberfläche tauchen, auftauchen3) ( wyciekać) łzy: [hervor]rinnen5) ( wynikać) entstehen, sich +akk ergebenz tego eksperymentu wypływają zaskakujące wnioski aus diesem Experiment ergeben sich erstaunliche Schlussfolgerungen -
6 wywodzić
wywodzić [vɨvɔʥ̑iʨ̑]1) ( uznawać za źródło)\wywodzić swoje pochodzenie od szlachty seine Herkunft aus dem Adel herleiten [ lub vom Adel ableiten]\wywodzić słowo z greki ein Wort aus dem Griechischen herleiten2) ( wyprowadzać) [hin]ausführen\wywodzić się z kogoś/czegoś von jdm/etw abstammen, sich +akk aus jdm/etw herleiten
См. также в других словарях:
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
początek — m III, D. początektku, N. początektkiem; lm M. początektki 1. «to, od czego się coś zaczyna w czasie lub przestrzeni; rozpoczęcie (się) czegoś, pierwszy moment, pierwszy punkt» Dobry, zły, trudny, łatwy początek. Ciekawy, nudny początek powieści … Słownik języka polskiego
brać – wziąć początek [źródło] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zaczynać się od czegoś, mieć swój początek w czymś, wynikać z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Noc świętojańska bierze swój początek z czasów pogańskich. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
początek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. początektku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, od czego zaczyna się istnienie czegoś, trwanie czegoś w czasie; pierwsze momenty; okres początkowy : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rodzić — ndk VIa, rodzićdzę, rodzićdzisz, rodź, rodzićdził, rodzićdzony 1. «o kobietach i samicach zwierząt żyworodnych: wydawać na świat potomstwo» Wszystkie dzieci rodziła w domu. 2. «o glebie, roślinach: wydawać owoce, plony» Jabłonki rodzą piękne… … Słownik języka polskiego
wszczynać — ndk I, wszczynaćam, wszczynaćasz, wszczynaćają, wszczynaćaj, wszczynaćał, wszczynaćany wszcząć dk Xc, wszczął, wszczęła, wszczęli, wszczęty, wszcząwszy «zaczynać jakąś akcję, działalność, dawać czemuś początek; rozpoczynać, wzniecać» Wszcząć… … Słownik języka polskiego
sięgnąć — 1. Sięgać do kieszeni, do portfela «płacić za coś, dawać pieniądze na coś»: Borykający się z kłopotami finansowymi klub na lewo i prawo szukał pomocy. W końcu pojawiał się „sponsor”. Sięgał do portfela, ale nie za darmo. Zazwyczaj dostawał karty… … Słownik frazeologiczny
sięgać — 1. Sięgać do kieszeni, do portfela «płacić za coś, dawać pieniądze na coś»: Borykający się z kłopotami finansowymi klub na lewo i prawo szukał pomocy. W końcu pojawiał się „sponsor”. Sięgał do portfela, ale nie za darmo. Zazwyczaj dostawał karty… … Słownik frazeologiczny
wypływać — ndk I, wypływaćam, wypływaćasz, wypływaćają, wypływaćaj, wypływaćał 1. forma ndk czas. wypłynąć (p.) 2. «o wodach bieżących: brać początek, mieć źródło gdzieś» Wisła wypływa z gór … Słownik języka polskiego
wszczynać się – wszcząć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zaczynać się, brać początek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wszczęły się rokowania pokojowe. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wynikać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os. ndk VIIIa, wynikaća, wynikaćają {{/stl 8}}– wyniknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, wynikaćnie, wynikaćnikł || nął, wynikaćkła {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się następstwem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
